16 για τη ζήτηση πιο ευέλικτων διαδικτυακών ευκαιριών με γνώμονα τη σταδιοδρομία. Οι απαιτήσεις των διαδικτυακών φοιτητών ως ξεχωριστή δημογραφική ομάδα είναι ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη ενός διαδικτυακού μαθήματος. Επιπλέον, από την οπτική γωνία της ανάπτυξης μαθημάτων, υπάρχει αυξανόμενη κατανόηση ως προς το ότι η ανάπτυξη διαδικτυακών μαθημάτων είναι πιο σύνθετη από την απλή μεταφορά γραπτού υλικού σε διαδικτυακή μορφή- απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και μεγιστοποίηση των διαθέσιμων διαδικτυακών τεχνολογιών για την κάλυψη ποικίλων ατομικών διαφορών, χρονοδιαγραμμάτων και εξωτερικών υποχρεώσεων των φοιτητών και τρόπων αξιολόγησης (π.χ. Rovai, 2003- Grant and Thornton, 2007- Rovai and Downey, 2010). Η διαδικτυακή μάθηση δεν διαφέρει μόνο για τους φοιτητές, αλλά έχει επιπτώσεις και για τους διδάσκοντες. Η διαδικτυακή διδασκαλία θέτει διαφορετικές απαιτήσεις στις μεθόδους παράδοσης και ανατροφοδότησης και βασίζεται σε διαφορετικές γνώσεις και δεξιότητες των εκπαιδευτικών από ό,τι η διδασκαλία δια ζώσης (Alvarez et al., 2009). Είναι προφανές ότι απαιτείται μια προσεκτική προσέγγιση που να ανταποκρίνεται τόσο στις ομοιότητες όσο και στις διαφορές των δύο τρόπων σπουδών. Έχοντας υπόψη τις προαναφερθείσες διαφορές μεταξύ της δια ζώσης εκπαίδευσης και της διαδικτυακής εκπαίδευσης, οι φορείς παροχής διαδικτυακής εκπαίδευσης οφείλουν να συνεχίσουν να ερευνούν και να εφαρμόζουν τις καλές πρακτικές για τους διαδικτυακούς τρόπους σπουδών. Καθώς οι πλήρως διαδικτυακές προσφορές συνεχίζουν να αναπτύσσονται, οι νέοι τρόποι παροχής απαιτούν συνεχή προσαρμογή και αξιολόγηση για να διασφαλιστεί ότι τα μαθήματα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των φοιτητών. Μια τέτοια εξέλιξη είναι η μετακίνηση προς μαθήματα εντατικού χαρακτήρα. Τα εντατικά διαδικτυακά μαθήματα σπουδών (εφεξής «εντατικά διαδικτυακά μαθήματα») είναι εκείνα στα οποία οι φοιτητές ολοκληρώνουν ένα πτυχίο εξ ολοκλήρου διαδικτυακά, μέσα σε επιταχυνόμενο χρονικό πλαίσιο σε σύγκριση με την τυπική δια ζώσης εμπειρία μάθησης. Οι ενότητες σπουδών παρέχονται επίσης σε συντομότερα χρονικά πλαίσια από το παραδοσιακό (σε αυστραλιανό πλαίσιο) εξάμηνο 12 ή 13 εβδομάδων, το οποίο μερικές φορές περιλαμβάνει 6 ή 8 εβδομάδες εντατικής μάθησης, όπου καλύπτεται παρόμοια ποσότητα υλικού σε σύγκριση με τη δομή ενός εξαμήνου. Οι φοιτητές συνήθως ολοκληρώνουν μία ενότητα κάθε φορά (σε σύγκριση με τέσσερις ενότητες που πραγματοποιούνται ταυτόχρονα σε ένα παραδοσιακό δια ζώσης εξάμηνο). Τα εντατικά διαδικτυακά προγράμματα σπουδών έχουν βασιστεί στην επιτυχία των MOOCs για να βοηθήσουν στην αναβάθμιση των γνώσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις να παρέχουν πιστοποιημένη επαγγελματική ανάπτυξη, σε ταχύτερο χρονικό διάστημα από τα τυπικά δια ζώσης μαθήματα (Laurillard, 2016). Πέρα από τα MOOCs, η βιβλιογραφική βάση σχετικά με την εντατική διαδικτυακή μάθηση για τα προγράμματα σπουδών παραμένει ιδιαίτερα περιορισμένη. Με τη δυνατότητα των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων να κινηθούν περισσότερο προς αυτόν τον τρόπο εκπαίδευσης, ο οποίος προβλέπει αυξημένη πρόσληψη φοιτητών για την ικανοποίηση των αυξημένων απαιτήσεων, υπάρχει ανάγκη για μια πιο ολοκληρωμένη αξιολόγηση των παραγόντων που συμβάλλουν στην επιτυχία των φοιτητών και των εκπαιδευτών σε ένα περιβάλλον εντατικής διαδικτυακής μάθησης. Η παρούσα ολοκληρωμένη ανασκόπηση έχει ως στόχο να συγκεντρώσει τις αναγνωρισμένες καλές πρακτικές στη διαδικτυακή εκπαίδευση, με σκοπό να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο αυτές μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα περιβάλλον εντατικής διαδικτυακής εκπαίδευσης. Ειδικότερα, εξετάζονται τα στοιχεία που συνθέτουν μια επιτυχημένη διαδικτυακή εμπειρία για τους εκπαιδευτές και τους μαθητές, καθώς και η παροχή υπηρεσιών υποστήριξης και ευημερίας για τους μαθητές.
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=