19 σαφής και πολύτιμη για την προώθηση της κατανόησης των μαθητών (Darabi et al., 2006). Η υποστήριξη των εκπαιδευτικών στο διαδίκτυο περιλαμβάνει την αποτελεσματική παρακολούθηση της προόδου των μαθητών , την πρόβλεψη και επίλυση βασικών μαθησιακών ερωτημάτων, καθώς και τη δημιουργία και διατήρηση της σχέσης εμπιστοσύνης. Συλλογικά, αυτού του είδους οι ικανότητες διαμορφώνουν την αποτελεσματικότητα των διαδικτυακών εκπαιδευτών και, με τη σειρά τους, την εμπειρία των μαθητών . Ενώ τα στοιχεία αυτά έχουν καθιερωθεί ως αποτελεσματική πρακτική στην ηλεκτρονική διδασκαλία, υπάρχει σημαντικά μεγαλύτερη πίεση σε αυτούς τους παράγοντες όταν η παράδοση περιεχομένου, η αξιολόγηση, η ανατροφοδότηση και η επικοινωνία πραγματοποιούνται μέσα σε ένα συμπυκνωμένο χρονικό πλαίσιο 6 έως 8 εβδομάδων. Εκτός από τα οφέλη που σχετίζονται με τους μαθητές , υπάρχουν ενδείξεις ότι η διαδικτυακή εκπαίδευση των εκπαιδευτών μπορεί να προσφέρει οφέλη στους ίδιους τους εκπαιδευτές (Roblyer et al., 2009). Τα οφέλη αυτά προκύπτουν τόσο μέσω της επέκτασης των άμεσων δεξιοτήτων του εκπαιδευτή (δηλαδή της επαγγελματικής ανάπτυξης) για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης σε διαδικτυακά περιβάλλοντα, όσο και μέσω δεξιοτήτων που μπορούν να μεταφερθούν δια ζώσης (Roblyer et al., 2009), παρέχοντας ένα ευρύτερο θεσμικό όφελος. Οι Roblyer κ.ά. (2009) σημειώνουν ένα είδος «φαινομένου αντίστροφης επίδρασης», σύμφωνα με το οποίο οι εκπαιδευτικοί έχουν βιώσει βελτίωση στις μεταφερόμενες δεξιότητες στη δια ζώσης διδασκαλία μέσω της βελτίωσης των δεξιοτήτων τους στη διαδικτυακή διδασκαλία. Αν και οι εν λόγω συγγραφείς βασίστηκαν στα αποτελέσματα γύρω από τους εκπαιδευτικούς της Κ-12, είναι πιθανό ότι τα οφέλη που βίωσαν οι εκπαιδευτικοί (π.χ. βελτιωμένος αυτο-αναστοχασμός σχετικά με τις μεθόδους διδασκαλίας και αξιολόγησης- αυξημένη ευαισθησία απέναντι στις ανάγκες των μαθητών ) θα ήταν παρόμοια σημαντικά και για τους εκπαιδευτικούς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εντός του πανεπιστημίου. Είναι επίσης σημαντικό, ωστόσο, να ληφθούν υπόψη οι περιβαλλοντικές προκλήσεις που θέτουν τα πιο εντατικά χρονικά πλαίσια διδασκαλίας. Οι διδάσκοντες που παραδίδουν περιεχόμενο σε μικρότερα χρονικά διαστήματα έχουν λιγότερο χρόνο για να προβληματιστούν, να προσαρμόσουν και να τροποποιήσουν το περιεχόμενο πριν από την επόμενη παράδοση της ενότητας, και έτσι ο επανασχεδιασμός της ενότητας και η ανάπτυξη του περιεχομένου μπορεί να αποτελέσει μεγαλύτερη πρόκληση σε εντατικά διαδικτυακά περιβάλλοντα. Οι αποτελεσματικοί διαδικτυακοί εκπαιδευτές έχουν άμεσο και σημαντικό ρόλο στην επιρροή της εμπειρίας των μαθητών , δεδομένου ότι οι εκπαιδευτές είναι συχνά το «πρόσωπο» ενός διαδικτυακού μαθήματος. Προηγούμενες μελέτες έχουν τονίσει την παρουσία των διδασκόντων ως έναν από τους πιο κρίσιμους παράγοντες που σχετίζονται με την επιτυχία των μαθητών στο διαδίκτυο (Easton, 2003- Menchaca and Bekele, 2008- Kennette and Redd, 2015- Kim and Thayne, 2015). Λόγω έλλειψης του πλούτου των αλληλεπιδράσεων που είναι διαθέσιμες στους μαθητές στην πανεπιστημιούπολη, οι διδάσκοντες γίνονται ένα ακόμη πιο σημαντικό «συστατικό» για να βοηθήσουν στην προσέλκυση, διατήρηση και αποφοίτηση των διαδικτυακών μαθητών . Οι διδάσκοντες διαδραματίζουν επίσης βασικό ρόλο στην παρακίνηση των μαθητών καθ' όλη τη διάρκεια των διαδικτυακών σπουδών τους (Bolliger and Martindale, 2004), καθώς οι εκπαιδευτές μπορεί συνήθως να είναι το μόνο εξατομικευμένο σημείο επαφής που παρέχεται στους μαθητές κάθε φορά. Η ανταπόκριση και η διαθεσιμότητα των εκπαιδευτών έχει επισημανθεί ως βασικός παράγοντας πρόβλεψης της ικανοποίησης των διαδικτυακών μαθητών ,
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=