20 δεδομένου ότι η έλλειψη έγκαιρης ανατροφοδότησης ή τα αργά χρονικά πλαίσια επικοινωνίας από τους εκπαιδευτές μειώνουν την ικανοποίηση των διαδικτυακών μαθητών (Bolliger and Martindale, 2004). Είναι προφανές ότι η ανάπτυξη της κατάρτισης των εκπαιδευτών αποτελεί κρίσιμο στοιχείο της αποτελεσματικής προετοιμασίας των ιδρυμάτων για εξ ολοκλήρου διαδικτυακά μαθήματα, έτσι ώστε οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να αναπτύξουν το φάσμα των δεξιοτήτων που απαιτούνται για την επιτυχή διδασκαλία στο διαδίκτυο. Κατά την εξέταση της δυνατότητας εφαρμογής των ικανοτήτων των εκπαιδευτικών σε ένα εντατικό διαδικτυακό περιβάλλον, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ο ταχύτερος ρυθμός της εντατικής μάθησης μπορεί να απαιτεί μεγαλύτερη εξειδίκευση όσον αφορά ορισμένες δεξιότητες του εκπαιδευτή. Η οικοδόμηση των ικανοτήτων των εκπαιδευτών είναι μια διαδικασία που απαιτεί θεσμικό σχεδιασμό και προβληματισμό όταν εξετάζεται το ενδεχόμενο μετάβασης σε πιο εντατικές διαδικτυακές ευκαιρίες παροχής πτυχίων, έτσι ώστε οι εκπαιδευτές να υποστηρίζονται για να ευδοκιμήσουν και οι μαθητές να μπορούν να επωφεληθούν από την ποιοτική διδασκαλία. Το μοντέλο Τεχνολογικής Παιδαγωγικής Γνώσης Περιεχομένου (TPACK) που προτάθηκε από τους Mishra και Koehler (2006) (βλ. Σχήμα 1 παρακάτω) παρέχει ένα χρήσιμο πλαίσιο μέσω του οποίου μπορούμε να δούμε τις ικανότητες των εκπαιδευτικών σε πολλαπλά επίπεδα και μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό το μοντέλο για να εξετάσουμε τις δεξιότητες των εκπαιδευτικών σε εντατικά διαδικτυακά περιβάλλοντα. Σχήμα 1. Το μοντέλο Τεχνολογικής Παιδαγωγικής Γνώσης Περιεχομένου (TPACK) (Mishra and Koehler, 2006). Αναδημοσιεύεται με την άδεια του/της εκδότη/ριας, © 2012 by tpack.org. Το μοντέλο TPACK προωθεί την ουσιαστική ενσωμάτωση της τεχνολογίας, της γνώσης του περιεχομένου και της παιδαγωγικής (Mishra and Koehler, 2006). Έτσι, η ικανότητα ενός
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=