23 (Oomen-Early and Murphy, 2009). Εκτός από την κατανόηση και την προώθηση των παραγόντων που μπορούν να ενισχύσουν το ανήκειν σε μια διαδικτυακή κοινότητα, οι εκπαιδευτικοί έχουν επίσης την ευθύνη να παρακολουθούν την πρόοδο των μαθητών και να αντιμετωπίζουν τυχόν πρώιμα σημάδια δυσκολίας ή αποδέσμευσης (Beaudoin, 2002- Dennen, 2008). Ένας αριθμός παραγόντων και καταστάσεων μπορεί να λειτουργήσει ως εμπόδιο για την επίδραση της δέσμευσης των μαθητών στις διαδικτυακές σπουδές, και τα διαδικτυακά περιβάλλοντα είναι γνωστό από καιρό ότι αντιμετωπίζουν υψηλότερα ποσοστά αποχώρησης από ό,τι τα δια ζώσης μαθήματα (Oomen-Early and Murphy, 2009). Πολλά από αυτά τα στοιχεία απορρέουν από τις μοναδικές προκλήσεις και ευκαιρίες των διαδικτυακών περιβαλλόντων μάθησης που συζητήθηκαν παραπάνω: - τεχνικές δυσκολίες, - αντιλαμβανόμενη απομόνωση, - προκλήσεις που εξισορροπούν τη μελέτη, - επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, - σύγχυση με το περιεχόμενο, - κακές ακαδημαϊκές επιδόσεις- ή - έλλειψη κινήτρων. Συνεπώς, η κατανόηση του καλύτερου τρόπου μέτρησης της ετοιμότητας ή της ετοιμότητας των μαθητών για διαδικτυακές σπουδές αποτελεί κρίσιμη θεσμική ευθύνη. Μια σειρά από πρόσφατες μελέτες έχουν προσπαθήσει να χαρακτηρίσουν τους κύριους παράγοντες που διέπουν την ετοιμότητα για διαδικτυακές σπουδές (Vonderwell, 2004- Watkins κ.ά., 2004- Pillay κ.ά., 2007- Mercado, 2008- Dray κ.ά., 2011- Farid, 2014- Wladis κ.ά., 2016). Συλλογικά, αυτές οι μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία των τεχνικών δεξιοτήτων, της αποτελεσματικής διαχείρισης του χρόνου, των ατομικών διαφορών (ιδίως της αυτοκατευθυνόμενης ή αυτορρυθμιζόμενης μάθησης), των οικονομικών μέσων και της διαδικτυακής αυτόαποτελεσματικότητας ως στοιχεία της ετοιμότητας. Έχουν επίσης αναπτυχθεί και επικυρωθεί διάφορα μέτρα για την αξιολόγηση της ετοιμότητας των μαθητών για τη διαδικτυακή μάθηση (Kerr et al., 2006- Mercado, 2008- Hung et al., 2010- Dray et al., 2011), αλλά υπάρχει περιθώριο σε μελλοντικές έρευνες να εξεταστεί πιο άμεσα η έννοια της ετοιμότητας των μαθητών , καθώς σχετίζεται με την ετοιμότητα για εντατική διαδικτυακή μάθηση. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι υπάρχει αυξημένη ευθύνη για το διδακτικό προσωπικό να ελέγχει τους μαθητές κατά την έναρξη της φοίτησης, για να προλάβει και να διορθώσει τα πιθανά εμπόδια για μια επιτυχημένη εμπειρία διαδικτυακών σπουδών. Περαιτέρω, συνιστάται μια πιο ολιστική προσέγγιση για τον ορισμό της ετοιμότητας των μαθητών που περιλαμβάνει βασικούς ψυχολογικούς, τεχνολογικούς, περιστασιακούς και μαθησιακούς παράγοντες που συμβάλλουν στην ετοιμότητα για εντατική διαδικτυακή μελέτη. Τα εντατικά διαδικτυακά μαθήματα είναι πιθανό να περιλαμβάνουν πολλά από τα ίδια οφέλη και προκλήσεις για τους μαθητές με τα μη εντατικά μαθήματα. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο ταχύτερος ρυθμός του μαθησιακού περιβάλλοντος που είναι εγγενής στα εντατικά μαθήματα σημαίνει ότι τόσο οι μαθητές όσο και οι εκπαιδευτές έχουν λιγότερο χρόνο για να αντιμετωπίσουν τυχόν βασικές ανησυχίες, να παράσχουν διορθωτική
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=