16 docenten dan face-to-face onderwijs (Alvarez et al., 2009). Het is duidelijk dat een gevoelige benadering nodig is die rekening houdt met zowel overeenkomsten als verschillen van beide studiemethoden. Met de bovengenoemde verschillen tussen onderwijs op de campus en online onderwijs in het achterhoofd, is het de plicht van aanbieders van online onderwijs om door te gaan met het onderzoeken en implementeren van best practices voor online studiemethoden. Aangezien het volledig online aanbod zich blijft ontwikkelen, vereisen nieuwe leveringswijzen voortdurende aanpassing en evaluatie om ervoor te zorgen dat cursussen voldoen aan de behoeften van studenten. Een van die ontwikkelingen is de verschuiving naar intensieve cursussen. Intensieve online cursussen (hierna "intensieve online cursussen" genoemd) zijn cursussen waarbij studenten een diploma volledig online behalen, binnen een versneld tijdsbestek in vergelijking met de typische leerervaring op de campus. Studie-eenheden worden ook in kortere tijdsbestekken geleverd dan het traditionele (in een Australische context) semester van 12 of 13 weken, soms bestaande uit 6 of 8 weken intensief leren, waarbij een vergelijkbare hoeveelheid materiaal wordt behandeld in vergelijking met een semesterstructuur. Studenten voltooien meestal één eenheid tegelijk (in vergelijking met vier eenheden tegelijkertijd voor een traditioneel semester op de campus). Intensieve online opleidingen hebben voortgebouwd op het succes van MOOC's om bijscholing te bevorderen, en in sommige gevallen gecertificeerde professionele ontwikkeling te bieden, over een sneller tijdsbestek dan typische universitaire cursussen op de campus (Laurillard, 2016). Afgezien van MOOC's blijft de literatuurbasis over intensief online leren voor met name opleidingen beperkt. Met het potentieel voor tertiaire instellingen ommeer in de richting van deze manier van aanbieden te gaan, die zorgt voor een grotere instroom van studenten om aan de groeieisen te voldoen, is er behoefte aan een uitgebreidere evaluatie van de factoren die bijdragen aan het succes van studenten en docenten in een intensieve online leeromgeving. De huidige integratieve review is bedoeld om erkende best practices op het gebied van online onderwijs samen te brengen, om na te gaan hoe deze kunnen worden toegepast in een intensieve online onderwijsomgeving. Met name de elementen die een succesvolle online-ervaring voor docenten en studenten vormen, en het bieden van studentenondersteuning en welzijnsdiensten worden overwogen. Online lesgeven: kritieke factoren Naarmate online studiemethoden blijven groeien, groeit het bewustzijn van de behoefte aan competente online instructeurs. Het ontwikkelen van institutionele competentie voor online instructie vereist een zorgvuldige benadering van het opleiden van online instructeurs en een werklastinvestering in training en ontwikkeling van personeel (Gregory en Lodge, 2015). Hoewel wordt erkend dat face-to-face onderwijscompetenties, zoals kennis van curricula en pedagogiek, worden overgedragen naar onlinecontexten, is het ook belangrijk om de unieke competenties te erkennen die vereist zijn voor succes in online lesgeven, en de rol van instellingen bij het bepalen van de taken en verantwoordelijkheden (Alvarez et al., 2009). Ondanks veel eerdere onderzoeksaandacht voor de notie van online bereidheid van studenten, komt online bereidheid van docenten nu naar voren als een even belangrijk construct (Oomen-Early en Murphy, 2009). Er is consensus in eerdere literatuur dat effectieve online instructie een meer flexibele benadering van de ontwikkeling van vaardigheden vereist, vanwege de verscheidenheid aan
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=