15 (12-13 εβδομάδες) διαδικτυακές ευκαιρίες- για τους εκπαιδευτικούς, η ανάπτυξη δεξιοτήτων είναι κρίσιμη για την προώθηση μιας ευέλικτης, ευέλικτης προσέγγισης και τη διατήρηση των τεχνολογικών δυνατοτήτων- για τους εκπαιδευόμενους, η ικανότητα πλοήγησης στην τεχνολογία, η αλληλεπίδραση με το μαθησιακό περιβάλλον με ουσιαστικούς τρόπους και η αυτορρυθμιζόμενη μάθηση είναι σημαντική, καθώς η απουσία φυσικών υποδομών και ευκαιριών για προσωπική αλληλεπίδραση σε διαδικτυακά περιβάλλοντα δίνει μεγαλύτερη έμφαση σε εναλλακτικές μορφές επικοινωνίας και υποστήριξης. Το παρόν έγγραφο διερευνά τις γνωστές αρχές καλής πρακτικής για τους διαδικτυακούς εκπαιδευτές, τους μαθητές και την υποστήριξη των μαθητών και εξετάζει πώς αυτές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε εντατικά διαδικτυακά περιβάλλοντα. Προτείνεται ότι ο επιταχυνόμενος χαρακτήρας της μάθησης σε εντατικά περιβάλλοντα μπορεί να θέσει πρόσθετες απαιτήσεις για τους μαθητές, τους εκπαιδευτές και τους μηχανισμούς υποστήριξης. Περαιτέρω έρευνα είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό των παραγόντων πρόβλεψης της επιτυχίας σε διαδικτυακά περιβάλλοντα εντατικής μάθησης. Το εύρος και η διαθεσιμότητα των διαδικτυακών ευκαιριών συνεχίζει να διευρύνεται παγκοσμίως. Η ζήτηση για πιο εντατικά, βραχυπρόθεσμα μαθήματα που παρέχουν ευκαιρίες για αναβάθμιση των δεξιοτήτων τους έχει αυξηθεί στον απόηχο των μαζικών ανοικτών διαδικτυακών μαθημάτων (MOOCs) και αυτή η αυξημένη ζήτηση έχει με τη σειρά της επεκτείνει τη διαθεσιμότητα των διαδικτυακών προγραμμάτων σπουδών. Στις ΗΠΑ, το 2015, έως και έξι εκατομμύρια μαθητές λάμβαναν διαδικτυακή εκπαίδευση, με σχεδόν πέντε εκατομμύρια από αυτούς να βρίσκονται σε προπτυχιακό επίπεδο για το τίτλο σπουδών τους ( τριτοβάθμια εκπαίδευση) (Allen and Seaman, 2017). Παρόμοιες τάσεις έχουν σημειωθεί στην Αυστραλία. Πρόσφατες εκθέσεις ανασκόπησης του αυστραλιανού τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουν επισημάνει τη συνεχή, ταχεία αύξηση των διαδικτυακών εγγραφών, αλλά και ένα βαθμό «θόλωσης» των ορίων, λόγω της αυξημένης υιοθέτησης τεχνολογιών για την υποστήριξη της μαθησιακής εμπειρίας στην πανεπιστημιούπολη (Norton and Cherastidtham, 2014- Norton and Cakitaki, 2016). Οι αλλαγές στην αυστραλιανή πολιτική χρηματοδότησης επέτρεψαν επίσης σε περισσότερα δημόσια πανεπιστήμια να επενδύσουν σε διαδικτυακές προσφορές (Kemp and Norton, 2014), συμβάλλοντας στη συνεχή ανάπτυξη αυτού του τομέα. Οι διαδικτυακοί τρόποι σπουδών έχουν βρεθεί να είναι ισοδύναμοι με τα περιβάλλοντα εντός της πανεπιστημιούπολης όσον αφορά βασικά αποτελέσματα όπως η ακαδημαϊκή επίδοση των φοιτητών (Magagula and Ngwenya, 2004- McPhee and Söderström, 2012) και η ικανοποίηση τους (Palmer, 2012). Ωστόσο, οι διαδικτυακές ευκαιρίες παρουσιάζουν επίσης ορισμένες βασικές διαφορές σε σχέση με τους τρόπους σπουδών στην πανεπιστημιούπολη. Η πρόσβαση σε υλικό μαθημάτων μέσω διαδικτύου επιτρέπει πρωτοφανή επίπεδα ευελιξίας και προσβασιμότητας για φοιτητές από όλο τον κόσμο και ξεπερνά τα γεωγραφικά εμπόδια που μπορεί να εμποδίζουν τους φοιτητές να έχουν πρόσβαση σε επιλογές μαθημάτων εντός της πανεπιστημιούπολης (Brown, 1997, 2011- Bates, 2005). Η φύση του διαδικτυακού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος σημαίνει επίσης ότι η παροχή μαθημάτων πρέπει να αντισταθμίσει την έλλειψη άμεσης φυσικής υποδομής, βασιζόμενη σε μεγαλύτερο βαθμό σε ασύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας. Υπάρχουν επίσης νέα στοιχεία που δείχνουν ότι οι διαδικτυακές φοιτητικές ομάδες διαφέρουν από τις ομάδες που βρίσκονται στην πανεπιστημιούπολη σε σχέση με παράγοντες όπως η ηλικία και οι επαγγελματικές ή οικογενειακές υποχρεώσεις (Bailey et al., 2014- Johnson, 2015), γεγονός που επίσης μιλάει
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=